içimde daimi nefret ve merhamet harlanır.
göç eden kuşlara benzetirim hep kendimi.
aidiyet duyumsayamadan.
kafamın içinde ki düşünceler Beni hasta ediyor.
zehirleniyorum.
dayak yemek istiyorum lakin
yerden bile kalkamayacak kadar ağır yumruklar yemeliyim maneviyatıma.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta