20] 5-Siz bir sürekliliği, kendi akışı içindeki periyotlarını; hep aşamalı ve kesikli ve sınırlı, parçalı olacaktan görmelisiniz. Olgu içi olayları, sınırlı ve sürekli göremezseniz, o olay ve olguyu anlayamazsınız. İşte olay ve olgulardaki bu aşamaları süreçlere bölen, isimse olacaktan adlandırmalarınız bu anlaşılmanın bir zorunluluğudurlar da.
Adlandırma sürekli bir hal alacaktır. Tabii ki bu birden bire bir isimleşme olmayıp süreçle aşamalı ortaya konacak bir insan başarısı idi. İsim vermeler, aslında en temel ve çok belirleyici bir ittifakı yapının, grup ve toplumsal referanslardan olan, kurumlaşmalı dil araçlarıdırlar. İsim verme işi, eski evrede genel isimlerden, özel ada doğru evirilmiştir. Toplum içinde de, zamanla genelleşmelere gidilmiştir. İsim vermenin bir dil kurumu olması, bir başarıdır.
Girişen, fakat ittifaklar içine girmemiş olan, grup ya da toplumların, aidiyet eşme formatları birbirine benzememek zorundaydı. Benzeyişler en ağır bir hakaretlersem anlayış olaraktan görülürdü. Bu da o zamanların aidiyetten ötürü kişileri sosyal birlikler içinde veya gruplar içindeki, dışlama ilkesidir. Bugün bile bu aşağılamalarla, dışlamalarla; 'Ermeni tohumu! Gâvur dölü; Rum piçi! ' gibi sözlerle körü körüne bu türden oluşu sürdürmekteyiz. Bu tür benimsemeler bir çeşit lanet kabul edilirdi.
Lanet bir toteme ya da bir aidiyet ilkesine karşı, kişilerin göstereceği saygısızlıklardan ötürü, kişilerin sosyal birlikler dışına ya da toplum dışına atılmasıdır. Yani lanet bir grup dışlanmasıdır. Gruba zarar vereceğinizden korkulur. Sizin saygısızlığınızdan dolayı, o sosyal birliğe, bir uğursuzluk ya da bir felaket geleceği düşüncesinden kaynaklı, kişilerin sosyal yapı içinde dışlanmasıdır. Lanet, kişileri tekrardan sosyal kabullerin içine çekebilmek için kullandıkları bir pişmanlık çağrıştırıcısı olmanın müeyyidesidir de. Lanetli, o yerleşkenin dışına atılıp, aforozla yalnızlaşma gibi bir ceza alırdı. Lanet fiili günah (suç) işlemek sayılırdı.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta