Ahvalimiz, Halimiz Şiiri - Nebi Ünler

AHVALİMİZ, HALİMİZ
….. x x x
Anamız ıstarında, kozamız dokunurken
Kozan Kalesine sis, babama cennet, köyü…
Feryadımla çınlamış, ezanlar okunurken,
Yağmurlu bir ikindi, Hacımirzeli Köyü.
….. x x x
Kesmiş Emine ebem, göbeğimin bağını
Cahit Can öğretmenim, a dan z ye okutan…
Ticaret Lisesi’nde, al sevda bayrağını
Diyen deli gönlümdü, şiir şiir kokutan.
….. x x x
Sivas’ta, Ankara’da acemi Tank-er Asker
Denizli’de ustalık, sonra hayata atıl…
Kütahya’da bankacı, haydi hünerin göster
İki kız bir oğula, denmiş; ÜNLER’e katıl.
….. x x x
Böyledir ahvalimiz, halimiz, hikâyemiz
Lakin biri daha var, Gönül derler, içimde…
Sanki lavlar fışkırır, hicvimiz, kinayemiz,
Kâğıtlara dökülür, yontulmuş bir biçimde.
….. x x x
Babasız bırak önce, sonra yar’sız… Gam dinle;
Bir arif’e rastlatıp, buldurdun mu Mevla’yı?
Diyorsun; Yılgın Yağmur, ölme sürün, hep inle
Tattırmadan bade, dem, aratırsın Leyla’yı…
….. x x x
Aşiyansız, 11.11.19 – 12.39 Y.Y.