“Ahvalimiz” Şiiri - Fırat Yılmaz

Sanma kocadıkça dünya durur,
yok olur bir gün merak etme.
Sorma her gün bahtım ne olur,
o da açılır o gün elbette.

Zaman gelir şehirler boşalır,
it kalır, ot kalır, insan kalmaz.
Yüz yüze durup hepsi koklaşır,
laf kalır da, muhatabı olmaz.

Kalmaz kıyamete, yakındır kıyam,
hesabı kitabı tartar terazi.
Acelesi de var, yakacak şeytan
meydanında toplaşır tüm ahali.

Kellesi boynunda gezen kurbanlık
koyun misali çaresiz,
zulmü sinesine çeken insanlık
kadardır son ahvalimiz.