Ahvalimiz Şiiri - Veli Akca

Ahvalimiz

Şimdi kurudu, o coşkun akan pınar
Devrildi altı yüz asırlık çınar
Sustu dün çağlayıp gürleyen oluk
Çoban çeşmesinden çıkmaz ses soluk

Gazele döndü yemyeşil çayırlar
Nereye gitti çiçekli bayırlar?
Engin ova döndü kurak çöllere
Allı Turna gelmez oldu göllere

Mavi gökyüzü kül rengine boyandı
Uçsuz bucaksız ormanlar hep yandı
Meyveler kendi dalında çürüdü
Topraklar kaydı, dereye yürüdü

İmara açıldı binlerce arsa
Mimara verildi elde ne varsa
Beton yığınından kaleler ördük
Köylüyü büyük şehirlere sürdük

İş beğenmezken bizim delikanlı
İşçi Suriyeli, çoban Afkanlı
Kızlarımız prenses, oğlan paşa
Hepsi ortak bir evde tek maaşa

Herkes demokrasiden yana lafta
Seçmenler kutuplaşmış iki safta
Dünyayı kasıp kavurur pandemi
Birkaç insan belirler tüm gündemi

Ağcaozanı bu dertler çok yorar
Kendi kendine çıkış yolu arar
Dünya ne bu kadar kötü ne de pis
Dur artık, ey doymak bilmeyen nefis!

07.09.2020 Veli Akca