Ahvalimiz Şiiri - Mustafa Şekerci

Devran nasıl döndü düzen değişti.
Sarı öküz çifte gitmiyor artık.
Ağızlar değirmen mideler şişti.
Vurgun, soygun, talan bitmiyor artık.

Her şeyde hile var her işte oyun.
Birileri çoban millet de koyun.
Medya bile dayatıyor “Okuyun! '
Mankensiz gazete satmıyor artık.

Adımlar çıkarsız atılmaz boşa.
Kin nefret yürümüş bir baştan başa.
Şefkat aramızda diyemem haşa.
Kalpler sevgi ile atmıyor artık.

Daha on beşinde küçük yumurcak.
İçki esrar morfin: “olsun nolacak? .'
Yaz tatili yurt dışında olacak.
Marmaris bodrumu yutmuyor artık.

Çoluk çocuk hepsi çalışsa bile.
Yırtık yamanmıyor, geçim nafile.
Evdeki hesaplar dışarı ile.
Bin kere topla böl, tutmuyor artık.

Edep aya gitmiş haya firarda.
Hanım oynaşında bey ise barda.
Her gün değişmezse kesin zararda.
Günü birlik metres yetmiyor artık.

Ne demek aile kutsalmış falan.
Özgürce (!) yaşa sen gerisi yalan.
Severek evlenen severek alan.
Kadın koca ile yatmıyor artık.

Düzelmiyor düzelecek demekle
İşimiz gücümüz bekle ha bekle.
Her gün üzerine bin daha ekle.
Şekerci dertlerin yetmiyor artık.