Ahvalimiz Şiiri - Arif Öztürk

Bu nasıl tezattır bu nasıl bir hal
Gün geçse kötüye gidiyor ahval
Ne düstur bilen var ne alan destur
Zulumat arttıkça artıyor sürur
Ekranlara doldu onlarca zevat
Kimisi züppedir kimisi gavat
Tahkim etti küfür küffar eliyle
Garip milletimin haline heyhat
Cirit atar medyada hokkabazlar
Yobazlık satar millete yobazlar
İbne ile puştla dolu sokaklar
Hatta ibnelerden mecliste de var
Milletvekilleri millete düşman
Oy veren de pişman vermeyen pişman
Rahat koltuklarda yüzlerce insan
Onlar uykudayken millet perişan
Milletmiş, devletmiş kimin umrunda
Vatan satar hepsi derin uykuda
Batının ruh cüzzamlısı anbean
İlan olunuyor: sanki kahraman
Batı ve batının yardakçıları
Haçlı zulümünün şakşakçıları
Alim cüppesinin altında cahil
Mazlum kisvesinin altında katil
Mağdur karşısında amansız zalim
Mağrur karşısında ürkek ve halim
Moderniz(i) m, sosyaliz(i) m, faşiz(i) m
Sahte münevverler dinidir iz(i) m
Hümanist, siyonist ve kapitalist
Daha niceleri... Hepsi şövanist

Azizim, memleket gidiyor elden
Yarın hakkın sorar senden ve benden
Silkenip kendine gelsin bu millet
Kahramanlar şehit gidiyor önden
Kırk yıllık ocaklar sönüyor birden