Ahvalim Şiiri - Akadir Salihoğlu

AHVALİM

Katlime ferman olsun gönlüm geçerse serden
Ben canıma cananı yazalı evvel oldu
Vursa da felek yere vazgeçemem seherden
Derim beden çürüdü elçiye zeval oldu

Hediye saymadım hiç sanmam ki dünya cömert
Adalet arar isen kul olmuş dünden namert
Masumiyet karine koruyan olur da mert
Fener ile ararsın beyanlar maval oldu

Severim aşkım ile ruhumu besler halim
Beslendikçe semirir posta döner ahvalim
Sanırım ki mıhlıdır kediye yüklü kâlim
Nağmeleri ayrı tel kırık bir kaval oldu

Lakin dedim ya serden gönlüm geçerse eğer
Celladın baltasına başım gönüllü eğer
Sevdam için ölürüm yitik bir mana değer
Saiki ruhsuz beden yokluğum cevval oldu

Anlam kalır mı bilmem yaşamak için neden
Canından yoksun daldır ruhsuz kalınca beden
Varamazdı meftun Şems Mevlanaya ol giden
Aşk içündu bu çile kalanı emval oldu

Ben yürürüm o yürür benimden ayrı mızrak
Gölgesinde kalınca bensiz koşuyor kısrak
Öyle bir görece ki yâri ararım mutlak
Her gördüğüm severim sevdam karnaval oldu

İçime düşen ateş yâr mıdır yârdan mıdır
Nice yârlara vardım yokluğu vardan mıdır
Uslanmaz bir heves mi ateşi hardan mıdır
Yanar yanar sönerim varlığım aval oldu

Mürekkebi kurusa gönlümün hokkasının
Maktaya yatan kamış bilemez bekasının
Kan damarla kalbime varırken ikasının
Aşkı ören oyanın hüneri dival oldu

Küçük bir idea mı sonsuz koca alemde
Bir yabancı olayım varsın sen el alem de
Yırtılsın anlamlarım kırılsın ol kalem de
Hükümsüz kaldı sevdam yitik bir ahval oldu
Böyle yürüdü kervan yolculuk minval oldu