Ahvali Dervişan Şiiri - Abdullah Odabaş

Derviş olan aşka düşer,
Kaynayuban coşup taşar,
Ciğerciği yanar pişer,
Ah edecek dervişlerin.

Allah ile olur işi,
Durmaz akar gözü yaşı,
Belli olmaz yazı kışı,
Aşka düşen dervişlerin.

Seherlerde eder dua,
Matlupları hemen rıza,
Duaları savar gaza,
Aşka düşen dervişlerin.

Taam arzu etmez canı,
Bulacağız ihvalını,
Cennette Hak Cemalını,
Canı diler dervişlerin.

Dost cemalin eyle nasip,
Habibin dertlere tabip,
Ol servere eyle garip,
Aşkı yakar dervişlerin.

Yarab uyar bu kemteri,
Gitsin bulsun dervişleri,
Nasihat söyler dilleri,
Nerde bulam dervişleri.

Sohbetleri hoştur heman,
Aklı olan eder devam,
Lezzet almaz bundan avam,
Bulacağız dervişleri.

Avam bilmez hasdan haber,
Beyhude gezer derbeder,
Bulsa dervişi zemmeder,
Bulacağız dervişleri.

Yarab avam etme beni,
Ne hoş olur havas hali,
Göster bana doğru yolu,
Nerde bulam dervişleri.
Vecdi hallar baştan döner,
Aşka düşmüş ciğer yanar,
Ağaçtan atlara biner,
Gönlü alçak dervişlerin.

Abdinem ismim Abdullah,
Affına muhtacım billah,
Zikri fikrim hemen Allah,
Döner dili dervişlerin.

Meftuni mahfet varını,
Sil gönülden ağyarını,
Koy elden kibri,kinini,
Sever isen dervişleri.