Ahvali Beyan 1 Şiiri - Yahya Koza

Ahvali beyan
İnsanları anlamak ne zor ne menem iştir
İnan akıl hafsalam almıyor ağabeyim
Dinle de anlatayım kimden alırlar düstür
Dedikodu peşimi salmıyor ağabeyim

Merhametten bi haber şeytana kazık atmış
El insaf eylesinler garip kime ne etmiş
Tamahkar diyenler var servete servet katmış
Küpler derin hacimli dolmuyor ağabeyim

Kendini üstün görür bizleri de sıradan
Tereyağı misali üste çıkar durmadan
Yerip dururlar beni görmeymişim sonradan
El işin iç yüzünü bilmiyor ağabeyim

Bu devirde araba her kapıda eşektir
Uçağım çift motorlu gökte çakan şimşektir
Yat dediğin de ne ki denizdeki döşektir
Çiftlik köy özlemimi silmiyor ağabeyim

Yılda birkaç kez tatil insanı zinde yapar
Geçen yıl ada aldım inan gözümde tüter
Bayramda kaçacağız üç beş gün dahi yeter
Evde kös kös oturmak olmuyor ağabeyim

Çocuklarım göz nurum her şeyden evla kanım
Hevesleri kalmasın feda servetim canım
Mağazaya gidince titiz davranır hanım
Markasız reyonlara dalmıyor ağabeyim

Ye kürküm dünyasıdır herkes giysi'ne bakar
Banal,moda değilse sosyete dudak büker
Mazallah dile dolar elvan türlü kulp takar
Hırsız dahi markasız çalmıyor ağabeyim

Varyemezliği sevmem müsriflikten ırağım
Dünümü unutmadım yanımdadır çarığım
Görünce hep gülüyor baldan tatlı feriğim
Tek çiçekle bahar yaz gelmiyor ağabeyim

Sadaka bela savar kırkta biridir zekat
Zannederler bilmeyiz biliriz lakin fakat
Bir çoğunu saymadım giderlerim felaket
Garibe gurabaya kalmıyor ağabeyim.

Yahya Koza