Ahvali Beyan 39 Şiiri - Yahya Koza

Ahvali Beyan 39
Biri çekip atmıştır, kolundaki kim dedi
Sobelenen bir bakış, fırlattım ağabeyim
Ortam oldu kara kış, evde her yer buz kesti
Say ki düşüp çanağı, çatlattım ağabeyim.

Hediyeler tek taşlar, yine yüzü gülmüyor
Canımın içi balım, senin yerin dolmuyor
Ben sensiz hiçim dedim, asla ikna olmuyor
Bir demet karanfille, anlattım ağabeyim.

Güzellik abidesi, sultanım ilk göz ağrım
Bana biraz süre ver, hala yola koyarım
Resmi, gayrisi var mı, o da sen gibi yarim
Elimde beyaz gülle, anlattım ağabeyim

Gönlümün densizliği, gördüğüne vuruldu
Bir değil iki değil, üç parçaya ayrıldı
Dil dökerim anlamaz, bu gariban yoruldu
Kayıt yapıp kendine, dinlettim ağabeyim.

Bu kadar kibir niye, bal gibi yaşanılır
İlla çözüm bulunur, bir şeyler düşünülür
Sırt sırta verirseniz, gül gibi yaşanılır
Kibar zarif bir dille, anlattım ağabeyim.

İki senden bir ondan, konusuna girmedim
Benim için hepsi öz, üzerinde durmadım
Ötekinden çocuk yok, işi katıp karmadım
Kumalık meselini, çıtlattım ağabeyim.

Nuh da demiyor artık, gelip durumu görsen
Sana hürmeti çoktur, akıl nasihat versen
Ulan hıyar diyorsun, kır kır kalbimi kır sen
Güvenimi sevgimi, katlettin ağabeyim

Yahya Koza