Serbest Nazım Şiiri - Efe Başhoruz

Son bakışından itibaren
Bu kadar yalanla, acıyla doluyken
Hâlen gözlerin haykırıyordu gerçeği.
Benim gerçeğimi, yegâne kaynağımı,
Günü gelir de mahşerde; anlatırsam gerçeği
Korkmazsam kan kızıl' aldatmacalarından,
Gam gider, yaşarım geriye kalanlardan.

Son gecemdeyim, hüznüm kadehe çarpmış;
Devrilmiş gibiyim, yorgun argın uyanmış.
Bulantılmış gibiyim sahte sözlerinle,
Kuşatılmış gibiyim esvet tüfenginle.
Nasıl ölebilirim keyfim ve Sen'le?
Daha yaşayamazken içimdeki ölüyle.

Yalandı ama inanırdım, bilirdim de bir gün gideceğini,
Kimsenin sevmediğini bilirdim, bir gün biteceğini hepsinin.
Böyle bîçâre, âvâre bırakılmam sanırdım ancak, şu an biliyorum.
Bir Ekim ayazında, beyaz bir sokakta,
elimdeki son dal sigarayla titriyorum.
Âşkının sonsuzluğuyla ısınıyor sanıyorum ancak, şu an biliyorum.
Her hissim gittiğinde derimden, ölüme bir nefes daha yaklaşıyorum..