Ahval Şiiri - Muhammed Furkan Yalçınkay

Bekledim, çok bekledim ateş gibi sadakati
Tabi görmeden kalplerdeki mahareti
Yalnız gönlümde açtığım yaraları
Kapayacak bir dağ bekledim

Amansız hülyalarla sınamış beni bu bekleyiş
Acaba edebilecek miyim bu hâli idrak?
Bilmem gerek, kara incimin çektirdiği,
Bu acı belki benim için bir hak

Gönül surlarını tarumar etmiş bu hak
Ruhumu yakıp yıksa da bilirim
En büyük hâyra vesiledir, muhakkak
Şitanın değil baharın müjdesidir

Müjdesidir batanlar duysun ruhumda
Hâlâ şiir yazacak kanla yâr var
Gönül kapıyı kapatmadan çıktı, sırada
Bitmiş bir işi yâd etmek var...