Ahval Şiiri - Elcan Bayram

AHVAL

Saklanacak çok bir şey kalmadı,
her kara bulutun arkasından
güneş çıkmadığı gerçeğini öğrendiğimizde
kana boyalı bir kaç genç yüzü
ellerinde taş, sopa
ağızlarında küfürümsü laflar
yürüdü boyuna sokaklarda.
Pek de naif davranılmadı kendilerine.
Bir yaban domuzu nefesi gibi.
sert, ürkütücü,
boktan bir gençlik yaşadık ya tanrı bilir,
hiç bir şey güldürmedi yüzümüzü.

Ümitsizlik bir kanser gibi,
nefesini içine çektiğinde,
ve tek bir nefesini
dumansız bir tatla içine çekmek istediğinde
Ozon tabakasını delivermişsiniz dediler,
eğitim zayiatıdır, korkmayın - dedik.
Koskoca gökyüzü, kurşun taşır,
atom bombası taşır, bir dumandan mı yıkılacak!

Yarim ben bunlardan bahsetmezdim,
bilirsin,
biz güzel laflı asillerin konuşmalarına gülerdik,
her şey tıpkı filmlerdeki gibiymiş.
Neler dönüyor o perdelerin arkasında,
yaka paça kimler yakalanıyor haberin var mı?
Gazeteler yazıyor,
yazıyor ki, yeminlerini etmişler,
bitireceklermiş ya şu sakalı kanlı azmışları.
Ne kadar güzel bir haber değil mi?
Gel, gel de bir kaç güzel laf edeyim sana.

Ve öylesine kızıyorum ki günlerin bu denli bitmesine,
Sanki bana inat bir hızla dönüyor,
bazen öyle bir hızla dönüyor ki kahrolasıca,
fırlayıp da uçacakmışız gibi.

Geleceğimden kuşkuluyum, zeytingöz,
Meyvelerin eski tadı yok.
Şarkılarda hüzün nüksetmiyor.
Gözümüze, kaşımıza karışır oldular,
ne giyip, ne söyleyeceğimize.
Ve yanı sıra şu demokrat lafların,
bitecek diye ödüm kopuyor şu afilli konuşmalarımız,
unutulacak ve bensiz anılacak diye adın.

Ne işim var benim senden uzakta.
Yaslan omzuma anlatayım sana
türlü oyunlarından şu insan soyunun.
Geçenlerde bir haber okudum,
Amerikalılar gelmiş gemileriyle ta başucumuza,
bir nüfusu yok edecek silahlarla.
Biçare yaşayıp göreceğiz
akanın kimin kanı olduğunu.

Ben güzel laflar ederdim ya, zeytingöz,
artık edemiyorum,
belki bir gün bahsederken ahvalimden,
içinde umut olan, güzel sözlü bir şiir olur,
o cemalinin eşsiz yerlerine bakarak
söylediğim devrik cümleler.

Elcan Bayram / Ahval
12.10.2016