Ahvâl Şiiri - Kenan Çarboğa

Öyle bir çıkmaza saplandı zaman
Düşündüm şeytanın artık işi ne?
Kucaklaştı, birlik oldu sap, saman
Akıl ermez ahir zaman işine

Yönünü yitirmiş avane başlar
Fırsatı bulunca talana başlar
Hiç ibret almaz mı yüreği taşlar
Danışmaz mı hayaline, düşüne?

Bakılsa gönülden, bakılsa özden
Sırlar ifşa olur gizlenmez gözden
Yürüyüp de geçti Musa denizden
İzan ehli bir lahzacık düşüne

Lakin kâfirlerin sesi gür olur
İblis zincir kırar, tasma hür olur
Atın izi, itin izi bir olur
Karga konar kartalların leşine

Münafık ki riyasından çark etmez
Batıldan vazgeçmez, hakkı terk etmez!
Ha yaşamış ha gebermiş fark etmez
İmansızın varlığı ne, leşi ne

Korkudan bedende saklanan canın
Parayla, makamla alınan şanın
İlkesiz insanın, ruhsuz insanın
Anlaşılmaz önü nedir peşi ne

Aslı olan ayağında getirir
Asılsızlar bet bereket bitirir
Eğri yollar eğri yöne götürür
Kurt olan düşer mi köpek peşine

Öyle bir çıkmaza saplandı zaman
Düşündüm şeytanın artık işi ne?
Kucaklaştı, birlik oldu sap, saman
Akıl ermez ahir zaman işine