işte bizim evimiz.. mahallenin sonunda,
yıkık-dökük duvarlı, daracık pencereli..
ışık girmez içeri, kararmış tek göz oda,
perdeyi güpegündüz indirdik indireli..
dışımızda bir dünya, dışımızda bir hayat,
birden etrafımızda belirmiş gökdelenler..
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
beğeniyle okudum güzel şiirinizi, yüreğiniz daim olsun, esenlikler dilerim
tam puan + ant.
'Halet-i ruhiyemize ışık tutacak pek güzel bir şalışma olmuş. Kutlarım'
OLDUKÇA GÜZEL VE BAŞARILI BİR ANLATIM.AKICI,DURU,ŞİİRSELLİĞİ YAKALAMIŞ.TEBRİKLER..
Çok akıcı ve ahenkli bir eserdi. Tebrik ederim.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta