Ahval Şiiri - Abdulkadir Kahraman

AHVAL

Ey şiirimi okuyan
Ey sesimi duyan ahali!
Bilir misiniz nedir
Bu genç şairin hali?
Derdini, sevincini, korkusunu
Baharda aşk
Kışta hasret kokusunu
Yazmak ister bu şair
Haykırmak ister kelimelerle
Hecelerle coşmak
Dev olmak cücelerin yanında
Bu şairin hiç aşık olmamış
Deli gönlü
Aşkı anlatmak ister
Ve korkak yüreğiyle
Kahramanlıktan dem vurur
Bu genç şairin inanın
Arı görünce bala
Ağaç görünce dala
Meftun olan gönlü var...

Bu genç şair
Şiir yazmak ister
İnanın hiçbir art niyeti yok
Hiçbir kaygısı
Kavgası, kini, korkusu yok
Sadece insanlardan bir insan
Olmak ister...

Bu genç şair dağlara çıkmak
Şehirden kaçmak ister
Hasret çekmek için şehre
Ve korkar aşık olmaktan
Hem de çok
Aman
Pek çok...

Resim yapmak ister
Sarhoş gönlü
Hiç beceremese de...
Müzik dinlemek, sahilde dolaşmak
Çamlıca'dan Boğaz'ı seyretmek
Ah çekmek ister bu şair
Bir ah çekmek...

Nefes almak ister
Güneşle ısınmak
Ayla aydınlanmak, bülbülü dinlemek
Gelincik görmek ister
Sapsarı tarlanın ortasında
Boynu bükük kıpkırmızı...

Şiir yazıyorum demez
Çok arzulasa da
Karalıyorum der, bilir haddini
Dağlara çıkmak ister
Hayal kurmak...

Buraya kadar okuduysanız
Ne mutlu bana
Kendi dertlerimle
Vaktinizi aldım
Bağışlayınız...
1995