Ahval Şiiri - Salih Sebahattin Karadağ

Beynim bir cenk alanı, verilen her ahkamın
Çırpınıp duruyorum altında kainatın

Çatlayacak kabuğum, çıkacağım elbette
Çünkü yolculuk var ezelden al ebede..

Her duraktan bir yolcu yüklenir hafızama
Ardından koşuşmak var, bu damdan karşı dama..

Sancısı hiç dinmiyor içimdeki yaranın
Sanki mahkemesi var ruhum ile zamanın..

Hakimlerin hakimi uzatma şu davamı
Her güneş doğuşunda çekeceğim cefa mı..

Varlığında yok olmayan, nefsi ben neyleyim
Özgür olabilmek için bir tek sana köleyim

Köpek gibi peşinde her an yürümekteyim
Nefsim ruhuma yüktür, her gün çürümekteyim..

Susuz bir çöldeyim, kurumakta her dalım
Kandır beni nurunla, budur Yarab ahvalım..