Ahval Şiiri - Mustafa Erol

Ahval

Arif,Kulaksız duyar,gözsüz görür.
Meziyet bu,elsiz tutar,ayaksız yürür.

Uzvu olmasa da,O sıkıntı çekmez.
Derler ya “arife tarif gerekmez.”

Biz, gördüğümüzle varırız karara.
İşte; durum vahim,ahval kapkara.

Müslümanlar arasında,bin bir tefrika.
Bu durumu, değerlendirir Amerika.

Mahallemizde, salyangoz satar İsrail.
Filistin caddelerinde, kol gezer Azrail.

Orta Doğu’da İsrail,Amerika’ya üs.
Bu duruma kanlı yaş, döker Kudüs.

Kudüs mahzun,Kudüs öksüz ve yetim.
Kudüs’le gitti, elimden hürriyetim.

Amaç Haçlı Zihniyet,Saddam bahane.
Halâ Müslümanların dilindedir,”bana ne”.

Olunca Müslümanlar,birbirine böyle ırak.
Elbet silinir tarih sahnesinden Irak.

Gaflete düşüp,uyursa eğer bir an.
Namluya hedef olur,Türkiye ve İran.

Mursî devrildi, Mısır adeta kaynıyor.
Tüm zalimler, muzaffer olduk sanıyor.

Suriye’de Başer, baba yolunda gidiyor.
Dünyaya seyir gerek, hepsi seyrediyor.

Ölenler de Müslüman, öldüren de yazık..
Zalimlik değildir asla, öbür âleme azık.

İsrail ve Amerika kullanır, dince zayıf olanı.
Eksik etmem duadan, Fethullah’ı âlim sananı.

Fethullah’ı sevmez, ülkemde bir tek âlim bile.
Çünkü o seyreder, İsrail zulmünü, güle güle.

Küfür tek millettir ayetini, bilir Müslüman.
Müslümanlar gülerse ancak, güler Müslüman.

Cehenneme kütüktür, her Müslüman kasabı.
Elbette alt eder her şeyi Allah’ın hesabı…

Mustafa EROL