Ahuzar hasretin Şiiri - Zülfü Kılıç

AHUZAR HASRETİN

Sen gülünce
Bendeki mevsimler bahar olurdu
Gönlümün serinliğine sözülünce nefesin
Esrarengizsin bakışlarınla ruhum alevlenir
Seninle hayat buluyordum
Şimdi yalnızlığımı da ötesinde
Senden uzak bir yerdeyim
Çatlamış dudaklarımda
Seni özlemenin buruk tadı
Sürgün yemiş duygularımla
Dilim sus pus lal
Derin bir sessizliğe bürünüyorum
Gezdiğin sokaklarda seni anarken
Muhabbetle adının geçtiği sohbetlerde
Seninle konuşuyorum gibiyim
Sevgi ile başını okşadığın çocukları
Severek teselli oluyorum
Yıllardır bendeki anlatılmaz özlem'in
Ahuzar'ı hiç dinmeyen hasretinle
Sadece gözlerimizin konuştuğu yerde
Bir gün gelirsin diye seni bekliyorum

ZÜLFÜ KILIÇ