Ahu Öztürk Şiirleri - Şair Ahu Öztürk

O konuşunca herkes susar,sanırlar alim,,
Bilmezler ki kalbimi dağlayan o zalim,,
Bu Aşktan çıkar mıyım sağ sağlim,,
Bana yaşattıklarının hesabını soracak El-Hakim,,
Sessizce git çok uzağa ey kalp katilim,,
Anladım sen değilsin ömürlük sahibim!

Aşk
Kalbin hızlı adımlarla kaçıyorsa “aşk”tan,,
Yara almışsan şiirler yazdığın “yar”dan,,
Hüzünlerini bırak avuçlarıma korkmadan,,
Tekrar sarhoş edeceğim seni aşktan,,
Etrafta eser yok ne Kerem’den ne Aslı’dan,,

Gidersen,

Ardında yaralı bir kalp, kırık bir kalem ve buz tutmuş harfler kalacak

Gidersen,

Cancağızım

Anlayamayacağın şeyler var cancağızım
Senden öncekiler yüreğimi viraneye çevirdiler
Aşkın ne kadar büyük olursa olsun
Çöp olmuş bir kalbi iyileştiremezsin cancağızım

Ben içeriden bakalı,
bir garip olmuş hayat..
Derler ki..
Leyla ile Mecnun artık bayat..
Diller de nakarat..
Günlük aşkları bir yudum da tat..

Şiir gibiyim
Okumak ister misin beni
Bende ki seni
Gözlerime bak, tek hece üç harf
Seni görünce olur bir şule
Ellerim, bu parmaklar

Ne dersen Eyvallah zat-ı muhterem,,
Beklentim, kelimelerinde ki "merhem",,
Yok dersen ki ben "zehir"-em,,
Zehrin'de "panzehri" "sende" beyzadem..
Ahu Öztürk

Kimisi yalnızlıktan berduş
Sevgisini anlatamamış, anlaşılamamış
Çareyi herkesten kaçmakta bulmuş
Deniz kıyısına atmış kendini bir kadın
Dalgın bakıyor uzaklara
Sanki sevdiğini denizler almış

Sura üfledi İsrafil,
Kulaklar oldu sağır,
Her yer toz duman,
Kendini unutmuş Leyla,
Mecnun’un peşine düşmüş,
Herkes kendi derdine düşmüşken,

O geceyi severdi,,
Ben "onun içindeki" geceyi,,
Seyrederdim içinde,,
Kanat çırpan minik serçeyi,,
Okuduğu kitaplardan,,
Kendine saklamış en değerli heceyi,,