Ahu cêylân Şiiri - A. Yüksel Şanlıer

İndim bir pınara, su içer cêylân,
Gördü ürktü benden, eğdi başını,
Değdi saçlar suya, her yeri elvan,
Beni benden çaldı, o ahu cêylân

Doğurmuş bir ana, salmış ovaya,
Sıcaklardan bıkmış koşmuş yaylaya,
Can susar susamaz, varmış bir suya,
Beni benden çaldı, o ahu cêylân.

Gözler var sürmeli, gidip görmeli,
Öyle bir ceylan’ ki, tutup sevmeli,
Ve boy posu yerinde, ve ince beli,
Beni benden çaldı, o ahu cêylân.

Aklım hala onda, nasıl cêylânsa
Keşke o pınarda, her gün sulansa,
Gider de gözlerdim, ahu cêylânsa,
Beni benden çaldı, o ahu cêylân.

Yüksel Şanlı er
16 Mart 2010-03-16