Ahtapot Şiiri - Ezgi Erol

bir denizin için de, kaybolmuş gibi hissetmekteyim.
bazen...
aynı denizin içinde, tıpkı her kayboluşum gibi, denizi keşfetmekteyim.
kayboluşlar..
ah o kayboluşlar...
denizin içinde yolumu bulamamak sanırım en büyük korkum.
zihnimin içinde sürekli tekrar eden bir ses...
ya boğulursan?
diyor.
ardından,
zihnimin içindeki diğer bir ses;
belki, daha baskın
belki de bir fısıltı.
ya yolunu bulursan?
kendimi cevap verirken buluyorum.
denizin içindeki balıklar koşar belki yardımıma..
kim bilir, yol gösterirler bana...
bak! uzakta bir şey var!
görmüyor musun?, iyi bak.
bir ahtapot. gittikçe yakınlaşıyor.
zihnimdeki o susturamadığım ses, soruyor;
ya, ya sana yol gösterecek ise?
ya da...
susturmaya çalışıyorum.
o zihnimdeki kayboluşlarımın sesi olan, o sesi.
lakin susmuyor ve ekliyor.
ya, sana yol gösterirken, ikinizde yem olursanız?