Ahsen Şiiri - Muhammed Erol 2

Yolunu gözlerken annen biçare,
Ansızın çıkıp geldin Ahsen!
Şimdi etrafında pervane.
Artık ağlama, çığlığın ona afet!
Biraz da gül ne olur!
Gülüşün güller ülkesine davet.
Seni özledi annen, ey nurdan varlık!
Gelişin ona ötelerden hediye,
Yuvaya bereket.
Sen ki incisin yolu gözlenen,
O’ndan bir nursun koca bir rahmet.
İsmini heceledi annen,
Ninniler fısıldadı hep;
Duyarsın diye Ahsen!
Şimdi bakışların ötelerden bir ışık,
Küçücük kolların,
Yüreğine dolanan sarmaşık.
Mışıl mışıl uyu minicik beşiğinde,
Beklerken sana âşık bir varlık eşiğinde,
Kim bilir ne müjdeler var gelişinde.
Birden uyanıp da ağlama Ahsen!
Çığlığın ona afet.
Biraz da gül ne olur;
Gülüşün güller ülkesine davet!

Muhammed Erol