ruhun
büyüdü
eski
ahşap
pencerelerde
her gün
yeni bir iz
bıraktı
yüzünde
ahşap
pencerelerin
buğulu camlarına yazdın
sevdalarını
silineceğini
bilemedin
meydan okumalarının
hayatın
yüzünde
yüreğinde
izler bıraktığını
bırakacağını
ipek tenleri
çürüteceğini
toprak yapacağını
bilemedin
şunu bil
ipek tenlerin yatağı
toprak değil
sevdalarsa
uzanır
ruh
sonsuzluğa
büyüyerek…
18.02.2005 Cuma
20:18
Kayıt Tarihi : 2.3.2005 04:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)