Dalgalar vururken kayalıklara usulca,
Başımı eğerim önüme ben utancımdan.
Martılar süzülüp giderken umarsızca,
Dişlerimi, avuçlarımı sıkarım hıncımdan.
Ahşap konak şahit, pişmanlık dolu bakışa,
Sonu düşünülmeden, öylesine söylenmişti.
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta