Dalgalar vururken kayalıklara usulca,
Başımı eğerim önüme ben utancımdan.
Martılar süzülüp giderken umarsızca,
Dişlerimi, avuçlarımı sıkarım hıncımdan.
Ahşap konak şahit, pişmanlık dolu bakışa,
Sonu düşünülmeden, öylesine söylenmişti.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta