Ahret kapısı...

Şehrin bir de vardır,kabristanlığı,
Sessiz,in,cin top oynuyorlar sanki,
Hep taştan mermerdendir evleri,
Son durak,orası ahret kapısı.

Kimi genç,yaşlı,yatıyorlar hepsi,
Ses vermiyor sana,selam versende,
Sanki diyor okuyan,canlıydım bende,
Son durak,orası,ahret kapısı.

Mezarcılar baktım,kazıyor mezar,
Alışmış bir yandan,içiyor sigarayı,
Kalkıp mezardan kaldırmıyor kafayı,
Son durak orası,ahret kapısı.

Her gün on,onbeş geliyor cenaze,
Giriyor hemen,bir kaç metre kabire,
Acılı yürekler,ağlıyor içlice,
Son durak orası,ahret kapısı.

Anamız babamız,yatıyor orda,
Kıyamete kadar hep yatacakta,
Kimbilir yerimiz,ne kadar,nerde?
Son durak orası,ahret kapısı.

Dıştan bakınca bize bir haber yok,
Batınla baksan kabirde sıkıntı çok,
Karanlık neyse de azapsız gün yok,
Son durak orası,ahret kapısı.

Hep orayı düşünse insan çıldırır,
Dünyadan çıkıp ahrete daldırır,
Orada insanı yalnız Allah korur,
Son durak orası,ahret kapısı.

Mezarlıkta günahım aklıma gelir,
Allahım o dar yerde,halimiz nolur,
İnsan ölümden korkarak Hakka varır,
Son durak orası,ahret kapısı.

Hüdayi,korkma.ferahlat kalbini,
Dünyada nasılsak, yaşarız aynı,
Nasıl sevdiysek,Resulü,Allahı,
Yardım olur elbet, sev yaradanı.

11.05.2011-Kırıkkale