Beklemek diye bir şey var.
Amansızca, sorgusuzca.
Her an çalacakmış gibi duran, Ama hiç çalmayacak bir telefon sesi gibi.
Nerede kaç yitik sevda olduğunu bilemezsin.
Ve son istasyonda ; Kimin beklediğinin bir önemi yoktur.
İyisin değil mi ?
Değişen hayatında mutlusun.
En azından özleyeceğin birisi yok.
Akşam vedalaşıp , sabah merhabalaştığın bir aşkı yaşıyorsun.
Sokakta yürürken;
Yabancılardı
Aslında sevmeyi bilmedikleri için değil.
Ayrı yönlere yöneldiklerindendi içlerinin can çekişi.
İçlerinde muamma olan aşka yenik düşmemek için hep ayrı ;
birbirlerinden uzak, hasret ve özlemle yaşamayı göze alarak yaşadılar.
Arkalarına dönme cesareti göstermeden
Yanılıyoruz, küçük bir tebessüme bütün ömrümüzü bahş edebiliyoruz. Aklınıza hemen aşk gelmesin. Keşke bütün yaralarımız aştan olsa, aşk yüzünden olsa yaralarımız.
Lakin değil.
Şöyle bir sol tarafınızı kendi gözlerinizle görmeye çalışın. Kimlerin hırpaladığına bir bakın.
Aşk bunların içinde küçücük ve bir nokta bile sayılmaz belki.
Alışmışız aşkı yaralamaya, suçu aşka yüklemeyi mecbur kılmışız gibi...
5 çaylarını dostlarımızla içmişiz.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!