Ahnur III Ölüm ve Uyanışlar

neden ahnur
neden gülüşün rüzgarlar altında saklı ve korkak
kibrimi severken gözlerin
bir ah tutardı yüreğimi
içim ürkek susardım
sanki yüzün göğe doğru yükselirdi
adım adım ve çırılçıplak

neden ahnur
neden yazarak öldürüyorum seni
tutup ellerini sıkmak varken hışımla
zarafetinden korkmayarak adının
süzülüp örtünün altına
sanki gerçek seni tanıyorum
usul usul ve sırrını umarak

neden ahnur
neden bu ansızın göç
bütün gitmelerin yeni bir ölüm
eski bir uyanış yurdumdan ayrılarak
sanki uzanarak dağlardan
ellerinde gece gülleri
burcu burcu
ve bir kuşu bir yuvayla kandırarak

biliyorum ahnur
biliyorum bir sebebi yok rüyaların berrak
ve sonra
içimde bin ah uyandım
aşarak cennet dediğim bütün uykuları
hissettim ateşi
sanki yüreğimde uzun bir yol
görür görmez ve kör edercesine parlak

bu son olsun ahnur
bu son olsun sana ayı tam ortasından yararak
kovarak bütün yıldızları yanından
hissederek bütün mucizeleri sen diye
ırgatlara sorunca
sanki kabarıp topraktan
ince ve narin
yüreğimde çirkin çiçekler doğacak

ve adın ahnur
adın bir şairin son sözü
sevince bir başka söylediği
ve ölüm
ya hayat
senin adın hep ahnur kalacak