Gençlik düşlerimin sırdaşı,canım arkadaşım!
Yaranı deşmek değil amacım,
Yoklukların yorduğu yüreğini ısıtmaktı benimki sadece,
İnan senden farklı değilim ben de!
Sadece kravatım var o kadar!
Düğününe gelemedim biliyorsun,
Ardından seni görünce biryerlere sıvışmıştım,
Ben mi suçluydum,töreler mi bilmiyorum!
Lütfen anla beni,
Param yoktu ki!
Geçenlerde bir dostum götürmüştü,çok yıldızlı bir yere,
Etrafı seyretmekten aç kalmıştım,
Mahcup çocuklar gibiydim,
Çok yıldızlı görgüm yoktu ki!
Bir ceketle yıllarca dirsek çürütmüştüm,
Yazlık-kışlık giysileri bilmezdik ki!
Kıyafetlerin gece-gündüzü olmuş,
Bizim gençliğimizde bunlar yoktu ki!
Şimdi senin gibi tatlı bir dostum var,
Beni kız arkadaşlarıyla tanıştırmıştı,
Hep sıcak bir ele hasret gönlüm,
Dostluklara susamış yüreğim,
Ve o çok konuşan ben!
Renkten renge grimişti benzim,susar olmuştum,
Biliyorsun hiç kız arkadaşımız yoktu ki!
Hatırlar mısın, sağanak yağmurda koca caddeleri arşınlamıştım,
Ve bir kahveye oturamamıştım,
Sakın bana delisin deme!
Param yoktu ki!
Bir çocuk için bisiklet nedir bilir misin.!
İnan hiç birşeyi öylesine istememiştim!
Alamamıştı 13 kişilik babam!
Bisikletime ayıracak parası hiç olmadı ki!
Çok şey istemiyorum aslında,
Benim de canım bazen hamburger istiyor,
Yabancı kotlar,sigaralar...
Hani çocuk düşlerimizdeki şehirler,sahiller...
Kızma bana lütfen ben de insanım!
Ahmetciğim,artık öğretmen oldum.
Öğrencilerim kaloriferli evlerden geliyorlar,
Giysileri renk renk,gözleri ışıl ışıl!
Ne bilsinler toprak evlerimizi,
Bayramdan bayrama pasta gördüğümüzü!
Ezilmişliğimizi,çilelerimizi,umutlarımızı...
İşte öyle bir dünyada bütünleşmeye çalışıyorum onlarla!
Aslında bunları sana daha önce yazmalıydım!
Ama anla beni lütfen,
Yüzüm yoktu ki!
Kayıt Tarihi : 8.2.2007 13:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ÇOCUKLUK ARKADAŞIMIN MEKTUBUYDU BU ŞİİR...
Her okuyanı, derin derin duygulandırır bu içten ce samimi akışlı şiir.
Giysileri renk renk,gözleri ışıl ışıl!
Ne bilsinler toprak evlerimizi,
Bayramdan bayrama pasta gördüğümüzü!
Ezilmişliğimizi,çilelerimizi,umutlarımızı...
İşte öyle bir dünyada bütünleşmeye çalışıyorum onlarla! BENİM ÖĞRENCİLERİM MEKTUPDAKİ ÖĞRENCİLERİN AKSİNE SOBALI,TOPRAK EVLERDEN GELİYORLARDI...KARA KIŞTA AYAKLARINDA DELİK,PARMAKLARI DIŞARI FIRLAMIŞ SPOR AYAKKABILARLA...ÜZERLERİNDE PALTO YOK:((( GİYSİLERİ RENK RENK OLMASA DA,ESKİ DE OLSA YİNEDE HEPSİNİN GÖZLERİ IŞIL IŞILDI:))) NASILDA DERS DİNLERLERDİ...O IŞIL IŞIL GÖZLERİ İLE GÖZÜMÜN İÇİNE BAKA BAKA ÖĞRENMEYE ÇALIŞIRLARDI:)))Ezilmişliğimizi,çilelerimizi,umutlarımızı...
İşte öyle bir dünyada bütünleşmeye çalışıyorum onlarla!
ARADAN YILLAR GEÇTİ...ŞİMDİ BENİM ÖĞRENCİLERİM KALORİFERLİ EVLERDEN GELİYORLAR...SAÇLARI JÖLELİ...KIYAFETLERİ SON MODA...AMAAA DERS DİNLEYİP,BAŞARILI OLMAK İSTEYEN YOK...CANIM ÖĞRETMENİM; BİRAZ KONUYU DAĞITTIM DEĞİL Mİ!!!AMA NE YAPAYIM SUÇ SENİN...ŞİİRLERİNLE BİZE UNUTTUĞUMUZ,YAŞADIĞIMIZ ÇOOOK ŞEYLERİ HATIRLATIYORSUN...SEVGİLEEEERR.....:))
Suçluyu vur ama suçlama..
Dayanamam...! !
Pasta yiyen yabancı sigara içenler bu dizeleri yazamazlar, yüreğinize sağlık.
Saygılar çocuklarımızı eğiten öğretmenlerimize...
İnan hiç birşeyi öylesine istememiştim!
Alamamıştı 13 kişilik babam!
Bisikletime ayıracak parası hiç olmadı ki!
Çok şey istemiyorum aslında,
Benim de canım bazen hamburger istiyor,
Yabancı kotlar,sigaralar...
Hani çocuk düşlerimizdeki şehirler,sahiller...
Kızma bana lütfen ben de insanım!
Ahmetciğim,artık öğretmen oldum.
Öğrencilerim kaloriferli evlerden geliyorlar,
Giysileri renk renk,gözleri ışıl ışıl!
Ne bilsinler toprak evlerimizi,
Bayramdan bayrama pasta gördüğümüzü!
Ezilmişliğimizi,çilelerimizi,umutlarımızı...
İşte öyle bir dünyada bütünleşmeye çalışıyorum onlarla!
Aslında bunları sana daha önce yazmalıydım!
Ama anla beni lütfen,
Yüzüm yoktu ki!
İbrahim Eroğlu
Bunları yaşadınızmı demeyeceğim yoksa bukadar güzel yazamazdınız ALLAH'ım hiç bir çocuğa yaşatmasın mükemmel şiir diyorum kutluyorum sizi
TÜM YORUMLAR (13)