Nişaburun göbeğinde eridi beden
Feryad figan ile dünyayı titreten
Sabbah deyip gündüzünü bilmeyen
Niceleri geldi geçti evvelden
Kartal konağı Alamutun reisi
Yine nihayet buldu ömrüm,
yine can takıldı tırpanlara.
Ömür damlattı damarlar,kanıma söğerek.
Can dargın ve kırgın gitti bedenden,hemencecik soğuyarak
Yine bir can ödedim,yine kapattım gözlerimi hayata
Yine şişeler devrik..
ve hayal denizinde duruyor attığım oltam
deniz de şişenin içinde çalkanır durur,
hüzün yine kancayı tutan
çek be o da çıksın şişeden:zaten deniz mavi
Yarım bıraktım tüm düşleri,
ideolojiler paramparça,
Buruk,kırık kalmış ellerimde kin,nefret.
Yobazmı dendi son seferde bilmem,
Kobay takıldı ön ad.
Tırpanlar,çitler,koyu kelepçeler
Demir kolonlar söküle biliyorsa yerinden
Yeniden yapılanlar,taş yığınlar yıkılıyorsa aniden
Ezelden gelmediğini de fehm etmişsen,ne direnirsin gönül
‘Bana seni gerek seni’ de Yunus gibi
Yıllardır toprağı saran kökler koptu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!