Ah, Ahmet ah!
Ne var böyle kara, kara düşünecek.
Okyanusta gemilern vardı’ da şimdi onlar’ mı battı
Sen de benim gibi, bir garipin işte be oğlum.
Bir dost bulamadım ben’ de bu yaşta
Oturdum düşünürüm, ben şu yaşta
Yanımda dost denecek, bir kimse yok
Oturdum düşünürüm, ben şu yaşta.
Gam yüklü gider iken ben, dünyanın yolundan
Yalnızlık derdim oldu, bıktım ben şu dünyamdan
Ömrümün son deminde, hiç gülmeden dünyada
Yalnızlık derdim oldu, bıktım ben şu dünyamdan.
Yaşadığını sandın.
Sen yaşamadın.
Seni!
İttiler,
Kaktılar,
Tükenmiş umutlardır insanı ölüme götüren
Kesme umudunu yaşamak istiyorsan hayattan
Kesme sakın
Her güzel şeyden ye iç tat al en azından
Yaşamak istiyorum.
Ölüm git başımdan öteye git
Görecek rüyalarım var benim.
Bu yüzden,
Geldiğim şu uzun yolun sonunda
Dalmış düşünürüm geçmiş zamanı
Dün gibi her anım, varken karşımda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!