21.07.1998 tarihinde Erzurum'da doğdum. 19.12.2007 tarihine kadar dünyayı ve insanlarını tanımazdım. İnsan soyunun diğer üyeleriyle karşılaştırıldığında nispeten daha erken bir yaşta dünyayla ve insanlarıyla tanışmış oldum. Babama verdiğim sözün altında ezilirken bu dünyadaki 24. yılımı da bitirmeme az kaldı. Bizimkisi sadece yokluğa ulaşacak bir varlık.
Ana,
Ahengi bozulmuş bir evrenin ışığı olmayan avareleriysek
Uçurumda açmışsak ve uçurum bizi tanımazdan gelmişse
Bizim suçumuz ne?
Ana,
"illi poena datur, qui semper amat nec amatur."*
Bu şiir;
Kalbimin üfleyerek şekil verdiği cama dair,
Uçlarında çatlaklar yetiştirmiş
Ve sensiz mekanın çizgileriyle süslemiş olduğum.
I
Dün, erken çıktı yatağından
Son kez baktı
Duvardaki tüfeğe
İçi titremeden
Dönüş yoktu artık
Stançık** arka odada bir başına oturuyor,
Masasının üzerinde ülkesinin kaderi duruyor.
Kraliçenin salonunda
Bağımsızlığın kaybedilişinin şerefine
Bir balo düzenleniyor.
Keşke hiç olmasaydım dediğim her güne
Başlarken, ağıt yakar annem yiten düne
Bilirim bu şehirde hiç görmedim seni
Neden sönüyor ışığım, varmadan tüne
Yine de karanfil kokuyor beyaz teni
Bilmezdim otacıların anatomiyi sevdiğini,
Bunu da öğretmiş oldu bana
Otacının kalbim üzerinde yaptığı deneyleri.
Pessoa on beş dakikada bir şiir yazarmış,
Ben yazamam.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!