Ahmet Yasin Şiirleri - Şair Ahmet Yasin

amber gibi ruhun var gül bedeninle öpüşsün
canım yanında cananlar gülizara dönüşsün

ömrü hayatımda tek istegim var senden
gül güzeli ruhun ayrılmasın bu bedenden

sen
hiç papatya topladınmı
kırlarlardan
papatya kokan elerini
yüzüne sürdünmü
aklından gecirdinmi

Çağlayanlar dindiremez hasretimdeki susuzluğunu
Topraklar örtemez içimdeki sensizliğin yokluğunu

İki cihan birleşse bile dolduramaz boşluğunu
Yalnızlığını tattım içimdeki makberin boşluğunda

Yağmur sonrası yavaş yavaş doğar gökte renk cümbüşü,
Sona erer hüzün dolu gecenin bitmez sanılan düşü.

Gece karanlığına inat gülümser sana mehtap,
Yürekten sevgiliye adete yakarıştır bu hitap.

kalptemi acar toprakdamı sence gül
yagmurlu gecenin sonunda inler bülbül
yitiklgimin ardında kahırdır sümbül
muamma kelimeler ifrazatında saklıdır volkan
yarin yüreginde olur elem ve kederesiper ve kalkan
pıhtılaşır damarımdaki sevgin yüreginin içinde gizli nefesdir son kan

Bakışın anlatır seni bana
Esen yelden,yağmurdan,rüzgardan
Her şeyden sesini duyarım
Umutlar,hasretle düşerken sonbahar yaprakları gibi
Tek tek dallarından
Ayrılık ki..Sert bir rüzgar gibi eser bağrımda

Aklı başında iki aşıkdık aslın'da
Bir yanımımızda ask dolu yureklerımız
Diger yanımızda onu besleyen sevgimiz
Onca zorluklara sıper etmişdik gögsümüzü
Kırılmalara karsıydık yüreklerımızde
Çokda yaramız vardı kanayıp duran

beynimi kemirirken gizli vehimler
gözümden kan damlacıkları iner

ruhumda fırtınalar eserken
bedenimde başlar med cezirler

Gözünden dökülürken nadide inci taneleri
Dudaklarından sökülür sessizce duygularının özeti
Eskimeyen parçalar çalar tozlu gramafonda
Unutulmuşluklarına inat,seni anlatır
İpeksi ellerin titrer çıplak ruhumu okşarken
Öfkeni inci tanelerinden alırsın

sessiz haykırışlar yetmez cekilince sessiz mekandan
her yanda kan ve damla isyan var yaşamından
hüzün dolu bütün renkler darbe yemiş yapraklar
suya hasret iniltisinde bogulur topraklar
bir beyaz sayfa acmak için çok yaprak kopar ruhlardan
bülbülün sesi gelir hüzünlü sabahlardan