Öyle saraylar varki içleri boş
Öyle viraneler varki yürekleri bir hoş
Kayıtsız kalınmış virane yıkık diye
Uzaktan bakıp yanlızlığa terkedilmiş
Es geçilmiş selam bile vermeden
sevenler hep ayrılmış
buna gülenler yanarmış
dokunanları yakarmış
aşka vurulanlar ölüme varmış
yıktın yaktın yokettin beni
Şiir dediğin kalpten gelen dile
Ne kafiye nede nazım bile
Aşk hüzün gurbet geldi mi dile
Kalpten gelenler dökülür dile
Yürek sen sende ne cesaret var
En yüksek dağlara
En tehlikeli yollara
Bir deli sevda ile çıkarsın
Karşılıksız olsa bile
Karlıyorum kağıtları tükenmiyor kalemler
Bitmiyor çaresiz kaldığım dertler
Üzerime geliyorlar
Tutmayın beni aklım çalkantılı
Midem bulanıyor kirli dünya insanları
Acıklayamıyorum konuşmakta istemiyorum
Kızılca kıyamet kopsa yanlız kalsam ne olur
Kafamda seni yaşayıp bitiremedikten sonra
İzleri silinmeyen yara gibisin, çok derin bir yara
Bu bedini toprağa gömüp, üzerine beton döksen ne olur
Anlaşılmakta bi çare kalmış gönlüm
özlüyorum
sessiz olamayı sessiz kalmayı olaylara
aynı cocuk gibi içime çekilip ağlamayı
ha korkudan ha üzüntüden
özlüyorum
Karanlık sahillerde dalgalar
Ruhum o dalgalarla çoşar
Hasta olmuş suya kanar
Bir dirhem ışık için
Karanlıkta yanar
bıktım artık sana ağlamaktan
usandım artık kanmaktan
abim babam anam
seninle özleşmiş yanında olan
bakmam artık sana
duramam artık yanında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!