Ey gönül kulluğunu bildin ise sahiplik arama
Sıratı müstakimi buldun ise gayri yol arama
Ölümü duydun ise dümyada mekan arama
Cenneti duydun ise burda lezzet arama
Allaha yakın lodun ise gayrı dost arama
İbadete yöneldin ise gayri makam arama
Sen gittin hasret bana kaldı
Geriye yaşanan anılar bana kaldı
Ümitleri sen götürdün
Kırık bir kalp bana kaldı
Güzellikleri gülleri sen götürün
Hazan vurmuş bağ bana kaldı
Kar altında çiçekler açıyor
Her gecenin bir sabahı oluyor
Mevsimler bile değişiyor
Benim değişmeyen bahtım
Bir meçhule sürüklüyor
Hakkı bulmuşum masivayı neyleyim
Ebedi nuru bulmuşum şemsi neyleyim
Alemi yaratan cananı bulmuşum canı neyleyim
Her derdime derman ondan gelir lokmanı neyleyim
Gözümde hüda var dünyayı ukbayı neyleyim
Aciz ise onu anlatmaktan lisanı neyleyim
Tuyuru bülbül gibi pervaz etsem
Ravzai pakinde mola versem
Aşkı hüznümü namelere döksem
Bir handei nazar kılarmısın ya rasulallah
Aczimi izhar edip gelsem kapına
Vuslatı olmayan hasretlerdeyim
Sahili olmayan deryalardayım
Sabahı olmayan gecelerdeyim
Çaresi olmayan dertlerdeyim
Anla işte ben hep seninleyim
Sanma dünyada hep safa var
Bir lezzetin ardında bin elem var
Yanma dünyadan almdım diye murat
Dağları deldi de yine kavuşamadı ferhat
Arkadaş kula safâ haktan gelir
Bil ki insana cefâ kuldan gelir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!