Dağları yıkacak gücüm vardı
...elim kolum kalkmıyor.
Haykırınca titretecek sesim vardı
...sesimi kulaklarım duymuyor.
Kahkahamdan durulmazdı
...gözyaşlarım durmuyor.
Geceydi, bir yıldız kaydı gökten
Aklıma geldin, içim ürperdi birden
İçimde eski dilekler toplaşıverdi
Hem kavuşmak istedim,
Hem utandım hayalinden
Biriktikçe sıkıntı, biriktikçe acılar
Beni bekleyen bir ‘terkediş’
bir hüzünlü veda var
Ne öyküm, ne bir şiirim okunur,
Ne omzuma, bir dost eli dokunur
Anladım ki artık, yalnızlığın günüdür
23-03-2007 01:50
Sevdamız mayın tarlası sanki
Hep yanındayız hataların
Hep eski adımlarımızı
tekrarlıyoruz korka korka
Kuşlar uçardı ağaçlarımızın üstünde,
Kuşlar uçardı hür
Bir huşu ile bakar, dalardım sonsuza
Geçip gider sanırdım böylece bu ömür
Sonra gördüm ki kuşlar
Birer birer
11-07-2007 10:10
Bende denedin tüm hüzünleri,
Ben de denedin acıları
Teşekkürler hayat
Öğrettin artık sınırlarımı
Yavru Flamingo ve Salih
İzmir’de soğuk ve fırtınalı bir gündü. Küçük Salih babası Ünal beyin elinden tutarak yürüyordu. Öğle saatlerinde fırtına bitince Melih bey, eşinin pek istememesine rağmen Salih’i alıp, Alsancak’a getirmişti.
Arabayı park ettikten sonra çocuğunun saçlarını okşayıp, “Kordon boyu biraz yürüyeceğiz Salih” demişti.
Böyle soğuk ve fırtınalı günde dışarı çıkmaya alışkın olmayan Salih önce şaşırmıştı ama deniz kenarına varıp, Kordon boyu yürümeye başlayınca büyülenmiş gibi bakakalmıştı; İzmir’de Kordon boyu dizilmiş flamingolar hayranlık verici bir görüntü sergiliyordu.
Her gece, alır başımı giderim
Ayaklarım kalır geride, kollarım kalır
Gövdem, başım, dizlerim...
Benimle gelen yalnız yüreğim
ve gözlerim.
Artık,
Dostlarımız kalmadı,
Aynamız olacak
Kim bilir ne yakışıklı olacağız
Aynaları kırınca
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!