Hazin kayıplarım var,
Bu şehrin hüzün denizlerinde.
Her gece söner tüm kandiller içimde.
Milyonluk şehirde bir ben
Zifiri karanlıktayım,
Bir yanımda Azrail,
Her güne nede çok umut ve temennilerle başlıyor insan.Ne kadar da imkansız gibi gözükze şartlar,yinede bir umud taşıyor insan işte.Hayat insana şunuda öğretmiştir; hersey bitti dediğimiz nice anlarda, açıklaması zor bir değişimle karşılaşmışızdır.İşte bu bizim kaderimizdir.Bilinmezlerle dolu bir kader.Ondandır ki her zaman bir umud taşırız en olmaz yerde, olmaz zamanda içimizde.Bu bizim insan oluşumuzun bir göstergesidir.
İnsan dağ başında sarp bir kayalıkta yolunu kaybedip orda mahsur kalsa;
Her şeye rağmen umudunu asla yitirmez.Çünkü bilirki onu Yaradan Allah onu orda asla unutmaz.Eğer orda kalacaksa ve başına olumsuz bir şey gelecekse, bu onun kaderi olduğu içindir.
Her gün bir vedadır aslında..
Geçmişime en çokta sana..
Geçen düne dündeki hüzüne..
İyi kötü bütün yaşadıklarıma..
İki günüm var biri geçen dün..
Biride yarın gelmeyen gün..
Sanma ki her şey farklı,
Dal da bir, kol da.
Filizde bir,kuru dal da.
Dal da biziz, kol da.
Baş ta bir, kök de.
Biz her şeyiz aslında,
Bugün ne kadarda masumum.
Bir o kadar hüzne boyanmışım.
Ne çok senden soyutlanmışım.
Dokunsalar ağlayacağım o kadar.
Hayat beni neden bu kadar yorar...
Seninle bir hikayemiz bile olmadı.
Bir hikayemiz olmalıydı,
Biraz hasret kokan,
Biraz özlem.
Karanlığa bu kadar kolaymıydı,
Teslim olmak,
Bir hikayem yok
Geldim ve gidiyorum
Her şeyi burda bırakarak
Hüzünler yumağı
Hasret akşamları
Bitmeyen beklemeler
Hissiz biri olmak istiyorum...
Tepkiden çok uzak ruh gibisi
Ağlamaktan öte odun gibisi..
Düşünmekten bihaber birisi..
Duyuları olmayandan isterim..
sen şimdi bensizliğimi kutlarken
bense bir ölü huzurunda gibiyim
seni çoktan sarmalamış ki kibrin
oysa gönlüne zaten hizmetçiyim
hoşçakaldır benim adım
senin bana çok yakıştırıp
bir çırpıda koyuverdiğindir
beni yalnızlığa verdiğindir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!