yalan değil benim için
hiç olmadın olamazsında
belki bensiz açar çiçekler
hasretimle doğar güneş
şarkılar söylersin sitem dolu
ben istermiydim sanıyorsun
suçu çocuk olmak gözlerinin
öylece masumdurmak
nefretsiz öfkesiz durmak
gözlerinin suçu gülecekbirşeylerbulmakher daim
oysa seninde yüreğine saplanmış kazıklarvardır
sor her yağmura sor her rüzgara
sen varken beynimde
bir deprem daha olur bende
biraz daha yıkılırım biraz daha
kahretsin yine tutmuyor ellerim
sis çöktü gözlerime şu aralar
bilinmeyen uzaklıklarım oldu birde
bir naftalin koktu gözlerim
şarkılarda sustu aksilik ya
yalancı bahar ertesi fırtınalardayım
tren yollarım var telefon tellerim
çoğu kez sakarlığına kurban gittim
bazen elinden düşürdüğün kristal oldum
toplanması imkansız anlamsız atılası
bazen otobüs durağında unuttuğun pazar harcı
başkalarının ardından kahkahalarla hoyratca dağıttığı
duydumki öfken varmış dağları aşan
ta oralardan bana kadar ulaşan
kaldırımlar döşenmiş çocukluğunun üzerine
her attığın adımda bir kız çocuğu ağlarmış
her köşe başında bir kız çocuğu ağlarmış
gündüzleri kulakların çınlıyormuş
bilirsin her birşeyi takmam kafama
birde ağlamam gidenlerin ardısıra
ama bilirsin sen başkasın
ellerinle gözlerinle o tertemiz yüreğinle başkasın
bir başkasın tanıdığım insanlar arasında
şu yaprak dediğindi çocukluğum
zamanı vurmuş sırtına gidiyor
işte sayende sıyrılıyorum kabuğumdan
işte sayende delikanlıyın sevdalıyım
yolum uzunda olsa düşünmem yanındayken
düşmem ben düşüncesizliklere
kazısan gönlümün en sert dağlarını
bir zamanlar açtığın yaraların kanlarını görürsün
akar durur oluk oluk
ne zaman bir nisan yağmuruna tutulsam
küflenmiş şehrin sokaklarında adım adım
köşebaşlarından kaçıyorum öpüştüğümüz
af dileme sakın
geri dönesiye gücüm kalmadı
şimdi istersen birazda bana bırak ki beni
sensiz gelen günlerimi insanca yaşıyayım
enazından lanet olsun sana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!