Bir resmine bakıyorum,
eski soluk bir resim
badanasız bir ev gibi
oysa;
Beyazmış evler eskiden,
Anılarda kaldı şimdi
Anneme Mektup-II
sana bu kaçıncı mektubum bilmiyorum anne
okumasan da kıyamam sana
sana kızmak ne haddime
öyle yücesin ki;
kim yetişebilir o yüreğine
bir adım yalnızlık öteki adım sen,
sen varsan yalnızlık bana düşman
yalnızlık varken sen..!
ya sen olmalısın bende
ya da keyfine göre
incitme düşlerimi...
Bir Nefeslik Ömür
Bir nefeslik ömürdür yaşadığım
Hiçbir şey yapamadım daha,
Hayat, ne kadar kısaymış
Daha dün cıvıl, cıvıl bir çocuktum,
Şimdi gençlik bile mazide kalmış,
Zincir vurdular duygularıma
Sevmediler beni, sevemedim
Kilit vurdular gönül kapıma
Mahkum oldum yalnızlığa…
Aydınlığa gidemedim…
Ümitli olmak ne güzel ümitsizlik içinde
Hayal kurmak ne hoş gerçekler ülkesinde
Bir nefeslik ömürdür yaşadığın yıllar,
Bir gün biter dertlerin, ölümü sevdiğinde
Kaç bahar geçmiş ömrümden,
Hiç farkında olmadan,
Tıpkı zaman gibi,
Boş verdim aldırmadım,
Kaç aşk geçti gönlümden,
Hiç birini tutamadım,
Gönlümde yanan korda
Damarımda dolaşan kanda
Yazda kış ta baharda
Rabbimi arıyorum…
coşarken gönlüm hasretten
Dünya dar gelir insana,
Sınırsız yaşamışsa,
Bir metrekare az gelir,
Kabir azabına inanmışsa,
Sararır otlar zamanla,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!