Keman sesiydın bende
Şarkıydı türküydü adın
Yanı başında geçen çocukluğum
Sabır taşıydın
Diclem
Taa.. eskilerden
Ağlarım ben
bir tutam hayat için can verenlere
haddini aşanların haline
Ademin çocuklarına
Havanın torunlarına
Kalbimde acı bir sonbahar yarası
titrer dudağımda kelimeler
ben kimim
tanıksız bir dost
eşkiya degil canım
deliyim ben
bir dilleri vardı inceden ince
kaynağı pak yürekleri aktı
cihandan gelir sesleri
karanlık odaların kuytu köşelerinde
uykusuz kalmış
bir ışığa hasret gözleri
Özlemin tuzlu göz yaşları
Merhem değil yaraya
Bu topraklar hasret
Bir damla suya
Yazık ölene,olmayana
Görmeyene,duymayana
umuda çal hayalleri
bir tutam sevgi için
umuda çal hayalleri
bir tutam ekmek için
uyuduk biz çokça yıllar
Dün oradaydım
Kır günlerinin güzellikleriyle dolu
Gülümseyen bir çocukluğum vardı
Alışılmamış tatlılıkta bir huzur
Bu gün daha boran
Çal gönlümün kırık kapısını
Kır kanadını karanlığın
Merhametin özürlü yokuşunda
Dökülsün göz yaşları peşi sıra
Sırra kadem olsun karanlık
sen doğmadan önceydi yanlızlık
sessiz bir çıyan gibi
kaç bahar tükendi bilemezsin
paslanan mavzerin namlusunda
gözlerindeki ışıltılardır gülüm
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!