Çıktım gönül dağının zirvesine
Seyrettim binlerce âlemi
Bir rüzgâr esti savurdu beni
Ne ben kaldım ne alem
Tam ortasındayım karanlığın
İniyorum derinlere
Kimse görmesin gözyaşlarımı
Karışsın denizlere
Hakkı mıdır , hakkı unutmuş bir milletin istiklal
Hakkı mıdır , ilimsiz kalmış bir milletin istikbal
Dağlarda aradım seni , sarılmak istedim
Rüzgara sarıldım avundum
Bulutlarda aradım görmek istedim
Yağmur gözyaşım oldu
Yaşanmışın tekrarıdır hayatımız
Değişmez sahneler rollerimiz hep aynıdır
Yarınların endişesi heyhat
Ne anlamsız bir kaygıdır
Aynı nefesten geldik
Hakk’ı bildik söz verdik
Tek vücutta demlendik
Hay’dan gelen Hu’ya gider.
Zatındandır hakikat
Hayat bulduk hay ile
Zahir ile göründük
Şekil aldık musavvir ile
Semi ile işittik
Bazen sinirlendik celal ile
Bazen gülümsedik cemal ile
Dökmez zannedersin!
Bahçedeki koca çınarın bir gün yapraklarını
Bir rüzgâr eser
Koparır onu sevdiklerinden
Tefekkür ile başlar hayret makamı
Teşekkür ile başlar şükür makamı
Makamların makamı mahmud makamı
Ölüm ile gelir yokluk makamı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!