Kendi benliğiyle yaşar anılarını
Apaçık... Bulamaz kendini
Kendi yokluğuyla yaşar hayatını
Bulanık... Görerek tüm senliğini
Issız bir sokaktayım
Issız ama bir o kadar da kalabalık
Geç kalmış bir anlayıştayım
Huzurlu... Bir o kadar da yapmacık
Yoktur onun devası
Göremezsin sen gerçek sabahı
İçimdeki gece dörtnala koşsun
Olmuşsun acınla kibir ilahı
Yazıyorum
Çetrefilli sonbahara
Neler aldın elimden
Baharı bekler oldum
Güz ayrıldı ellerimden
Çok şey öğrendim hayata dair
Hiçbir şey yapmayarak
Farkındayım artık her an
Yaşamakmış farklı kılan
Düşünmüşüm bunca yıldır
Düşüncesiz şekilde
Seçmemişim kendimi
Kaybolmuşum o bahçenin içinde
Yine bir sabah akşamı
Sezmişsin olacakları
Hırçın ve sessiz...
Yine bir sabah akşamı
Bırakmışsın kendi haline
Yorgun ve miskin...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!