Aklımın çöllerine yazdım adını
Rüzgar eser siler bir gün diye
Gözlerimdeki ufka yazdım adını
Bir gün başka tarafa bakarım ümidiyle
Ama nafile
Kalbime kazımışım adını
Bir arabadayım son sürat giden
Pencere camım buğulu
Adını yazıyorum cama
Yazıların içinden doğayı izliyorum
Yeşil ağaçları, mavi koyları, güzel kelebekleri
Ama her şey çok hızlı geçiyor
Yazdan kalma bir sonbahar günü,
Bir kasım ayı,
İç karartan kara bulutlar yoktu gökyüzünde,
Huzur veren mükemmel bir kız çıktı karşıma,
Sevdim onu deli gibi,
Aşık oldum bir anda,
Gökyüzü karardı
Karanlık içimi sardı
Bir ışık gördüm uzakta
Yaklaştım son umutla
Meğer ışık ölümmüş
Eriştim sonsuzluğa…
Yalnızca bir gün değildi bu,
İçimde yaşadığım, yaşattığım her şey bitti,
Aklımı başımdan alan o güzel ruh,
Geri vermedi gitti, aldığı ile,
Artık içim kapalı,
Gökyüzü donuk ve boş,
Ayrılık rüzgarına kapılmış hüzün bulutu
Yerleşti kalbimin üstüne
Aydınlanıyor kalbim şimşeklerle
Siluetin beliriyor
Yeniden yanıyorum
Başlıyor her şey
Yasaların öngördüğü ölçüde özgürüm
Gözlerim izin verildiği kadar görüyor
Kulaklarım belli bir frekansı duyuyor
Ama kalbim seni sevmekte sınır tanımıyor
Her geçen gün daha çok seviyorum seni
Daha çok bağlanıyorum sana
Bir Ağustos günü
Konuşmuştuk seninle
Kelimeler çıktı ağzından
Kulağıma geldi
Aklım yorumladı
Ayrılık dedi
Aklımda bocalamalar,
Bir çığ gibi,
Büyür artar,
Sensiz ben olamıyorum,
Senle de yapamıyorum.
Bir son gibi görünse de,
Çiçekler kapladı
Kalbimdeki bahçemi
Bahçıvanım eserindir
Kimse yapamaz senin gibi
Hazreti Ali demiş ya
'Bana bir harf öğret kırk yıl kölen olayım'
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!