1986 yılıda İstanbul Süleymaniye doğum hastanesinde dünya'ya geldim. Tek önemli olan bu çünkü ben daha sadece 2 aydır hayattayım 14.02.2019da o benim elimden tuttuğumda başladı benim hikayem ne öncesi ne de bir öncem vardı
Sadece o vardı..
Ama şimdi..
Özledim
Gülüşünü görmeyi seninle şarkılar dinleyip söylemeyi konuşurken dinlemeyi beni dinlemeni
Birlikte susup sadece bakışmayı
Saçmalayıp birlikte kahkaha atmayı
Karşılıklı kahve içmeyi
Göz göze gelip gülüşmeyi
Gözleri diyorum! Işığın en güzel yanı sanki aydınlığa kavuşturan.
Güneşli bir pazar sabahı bazen, bazende renk renk ışıklı bir manzara gözümü alamadığım
Bazende!! baktığımda kirpikleri bir nota dizeği
Gözleri.
Yazılmış ama çalınmamış en güzel şarkı sanki..
Bir fırtına öncesi gibi sessiz oluşun sessiz duruşun durgun bakışın cansız kalışın öldürüyo sanki içimdeki çocuğu derinden, Neden diye sormak gelir içimden ama nedenini duymak üzermi sevindirirmi bilmem
Benmi coşkuda kapıldım gittim! yoksa senmi coşkunu dizginledinde gittin bilemedim
Damla damla akardı bakışları bakışlarıma
Sesindeki ışıltıyla gezinirdim rüyalarda
Gülüşü cennetin kokusuydu bu dünyada
Onunla birlikte öldü büyüyen umutlarımda
Adım Adım izledi öylece kalışımı
Bir bakışta gizliydi! Aşk, Oyun, Yalan
Sen gösterdin bana bu yolu
Seninle tekrar inanmıştımya insanların ve ve ait oldukları sevgilerin gerçek olduğuna
Seninle öğrendim yalan dolu bu yolu..
Tahammülüm yok sensiz kalmaya. Sesini duymamaya yüzünü görmemeye. Elini tutamamaya tahammülüm yok ey sevgili, Olsun istemiyorumki sensiz bigünüm ama geçiyoya batıyoya güneş ışığını çekiyoya üstümüzden karanlıkta bırakıyoya bizi sen olamıyosunya yanımda tahammülüm olmuyo sevgilim yıldızlara aya, Kapanmıyo gözlerim yatağımda huzur bulmuyorum sensiz koyamıyorum kafamı rahatca yastığa koynumda sen yoksunya sevgilim tahammülüm olmuyo yastığıma yorganıma sensiz rüyalara tahammülüm yok sevgilm,
Sensiz bir bardak su içmeye, Sensiz bir dilim ekmeğe sensiz bir kelimeye söze tahammülüm yok sevgilim,
Ne bugünüme ne yarınıma, Yanımda olmadığın her saniyeye her dakikaya tahammülüm yok sevgilim yok sensiz yaşamaya
Yok hiç tahammülüm beni sensiz geceye sürükleyen sensiz sabahlara uyandıran bu hayata tahammülüm yok sevgilim. Olmuyorum eksiğim kimsesiz çaresizim ışıksız güneşsiz yarınsız hiçbişeysizim senin olmadığın biyerde benim nefes almaya tahammülüm kalmıyo kalmadı sevgilim...
Doğmuyor artık güneş gözlerime
Düşmüyor adın hece hece dilimde
Sen gitsende heran peşimde
Anılar gelir gelir vurur yüzüme
Yokluğun gönlüme sığmaz artık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!