Ahmet Rıza Korkut Şiirleri - Şair Ahmet ...

sabahın kör saatlerindeyim
yine kurşunlandı uykularım
ve yavaş yavaş doğarken güneş
yine hançerlendi duygularım

bu ne ilk nede son gece böyle

bir hücre evinde her şeyden uzak
karanlığa aydınlığı sığdırır gibi
üzerime örtüp yorganımı
bir mezar içinde uzanır gibi
ekmeği katık edip ayranıma
mutluluğu lokma lokma çiğner gibi

elimde senden kalanlar
yüreğimde sevda kırıntıları
başımda deli rüzgarlar
ardıma bakmadan yürüyorum …

gidiyorum işte öylesine

Susuyorsun..
Teninde bir başka el,
Avunuyorsun..
Belki bizi satıyorsun hepsi beş liradan
Belki pazarlığa bile ihtiyaç duymuyorsun
Değiş tokuş yapıyorsun,

sen benim en doğal halim
bir ağlama anına en yakın dolmuşluğum
ve hayatın baharına en fazla doymuşluğumdun

sen benim hayat kaynağım
dilime dolanan en güzel şarkım

tüm bedenin yıkılıyor
yüreğini eziyor acılar
ve sende eziliyorsun garibim …

rüzgarların delice estiği
şeytanların düğün yaptığı

Uzaklardaki birini özleyince, kağıttan gemi yapar,
Yağmurun akıntısına bırakırdık.
Her sefere çıkışında batardı gemi.
Biz vazgeçmez, hemen yenisini denerdik.
Birgün batmayacak, sevdamızı taşıyacak umuduyla..
Zaten geminin üzerine de koca harflerle umut yazardık.

Gözlerin
cennete giden bir yol gibiydi,
cehennemden geçen.
Sıcacık...

Gün doğmadan neler doğar...
Sen doğarsın mesela güneşten önce pencereme...

Bir ömre sığmayan hayatlar
ve bir geceye sığan ömürler vardır...