....
Teşvikiye yokuşunun sonunda, bir çınar,
Köşe başında ahşap kepenkli bir dükkan,
İçinde bin bir tane renklerin dans ettiği,
Tablolar ve fırçalar, cümbüşü sanki,
Bir gün.
Yokuşu tırmanırken, yolum düştü,
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta