Ahmet Rasim Şiirleri - Şair Ahmet Rasim

Mahalle mekteplerinde başladığı öğrenimine Darüşşafaka’da devam etti (1876-1883) , burayı birincilikle bitirince (1883) Posta ve Telgraf Nezareti Fen Kalemi’ne memur oldu, ilk yazılarını Ahmet Mithat Efendi’nin Tercüman-ı Hakikat gazetesinde yayımladı, sonra çeşitli gazetelerde çalıştı. İstanbul milletvekili oldu (1927-1932) , Heybeliada Mezarlığı’na gömüldü.

Ahmet Rasim

“Güler”sin ama hayatta hep gül,
Yüzünden eksilmesin tebessüm her gün,
Uğramasın keder kapına bir gün,
Bırakmasın mutluluk peşini her gün.

Dostum dediğimin yarısı sensin,

Devamını Oku
Ahmet Rasim

Otogar’da, on numaralı peronda,
Gözleri Turkuaz mavisi,
Saçları başak sarısı,
Saatin 14 olmasını bekliyor bir bayan.
Yüreği acı yüklü,
Ne simitçinin bağırması,

Devamını Oku
Ahmet Rasim

Bekliyorum her sabah benle doğasın diye,
Bekliyorum denizler maviye doysun diye,
Bekliyorum kokunu rüzgar getirsin diye,
Bekliyorum gülüşün çiçekte açsın diye.

Sende özlüyormusun birtanem beni,

Devamını Oku
Ahmet Rasim

Gecenin kasveti çöksede bana,
Kelepçe vurulsa şah damarıma,
Tek kelime söylemese ağzında,
Bu işin suçlusu benim galiba.

Bende istemezdim böyle olmasın,

Devamını Oku
Ahmet Rasim

Başı karlı, yüce dağlar gibiydim.
Coşup çağlayan ırmak gibiydim.
Çok sert esen rüzgar gibiydim.
Bir sözün yaktı kül etti beni.

Denizde köpüren dalda gibiydim.

Devamını Oku