Karanlık çöktü, yine sardı sisler,
İn cin dolaşmayan bu boş etrafı,
Durmuyor bir türlü şu çılgın sesler,
Bırakmıyor beynimdeki tavafı.
Dolaştıysam bu boş sisli etrafı,
Dimağım yetmez anlatmaya derdi,
Gözyaşı ki ağlamakla tükenmez,
Ben ki Mecnundum ama o bilmezdi,
Söyle ne? Kan mı? Akmakla tükenmez.
Baksam yare nazar nazar üstüne,
Her şey bir sigarayı içine çekmenin boğukluğunda
Belki de buz gibi bir cesede dokunmanın soğukluğunda
Önce biraz heyecan, titreme ve ardından keder
Öyle bir lahza ki bu bitsin artık bu hayat yeter
Sokakta ışıldayan lamba, bankta yatan iki evsiz ve köpek sesi
Muallakta sessizlik ve bir düşünce kesmeliyim bu nefesi
Yine bir gece yine o payidar ışık
Karanlığın ardında bekleyen ve saklanan,
Bilinmez, anlaşılmaz belki karmakarışık
Karanlığın ardında bekleyen ve saklanan.
Ruh ve can iç içe geçmiş iki yoldaş, kardeş
Yedi kıta ve üç okyanus batmış,
Kalmış bir avuç toprak, bir damla su.
Bitmiş değerler, eskiler hep yitmiş
Aman Allah'ım yoksa dünya mı bu
Yüzler başka, yürüyüşler değişik,
Kurşuni rengiyle gökyüzü
Birazdan bırakacak yeryüzüne tanelerini
Temizlemesi için ademi ve ademiyeti
Bir yosmanın ağzındaki sakız kadar kaypak
Arsız ve kokuşmuşların savurduğu küfürler gibi alçak
Ademi ve ademiyeti
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!