Nefsimi satayım dedim çıkardım pazara
Dediler biz sana verelim üstüne de para
Kul
Kendini anlatadursun
İhtişamını
Yaşamını
Becerisini
Aklını anlatadursun
O gün var ya o gün
Ne imamın ne cemaatin kar etmediği
Amel defterinin verildiği gün
Hani daha çok ömrüm var dediğin
Koskoca yaşamın seni terk ettiği
Ve yapayalnız kaldığın;
Bir dosta muhtaç olduğunda
Ucuz bir şarap al koltuğuna
İç arkadaşım çare buysa sen
Beraber düşünelim ayılınca istersen
Yaşamak bazen çilenin kendisi
Hayat rıhtımından engin denize baktığımda
Gözüme küçük görünürdü koca deniz
Ben ki aşarım derdim eski bir sandalla
Bakıyorum ki ne aptalmışım bendeniz
Liman ki uzaklarda liman ki hayal şimdi
Sorsam söyler mi acaba
İsrafil’e
Şu bizim kıyamet işi
Var ya
Ne zaman kopacak
Dese bana ki
Issız geceleri hiç sevmem
Yalnız kaldığım karanlıklarda
Gecenin tüm mahzunluğunun
Üzerime yıkılışını
Ya da beni derdest ettiğini
Sabahlara kadar
Ömür ki sonbahara gelmiş bilmeden
Gün almışım meğerse kırk beşimden
Ola ki yaşama vede edip kabre girdiğimde
Hesap vereceğim sanki bir günlüğüne
Değirmen taşının içine giren her buğday tanesi
Bilebilir mi ki acaba sonucun en ufak olunduğunu
Bir kürre-i arz ki dünya çark hanesi
Bilebilir mi ki insan hangi katre un olduğunu
Gel gör ki her bir yaşam un zerresi ise eğer
Yazgısı mıdır bu topraklarda hep kan akması
Kap kara akan içilmesi imkansız bir su için
Hakkı değil mi ki burada doğanların yaşaması
Her ana ağlıyor kan döküldükçe için için
Bir avuç menfaat adına kıyılır mı bunca cana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!